[79] Pierce Brown - Red Rising. Złota krew

    Jeśli nie czujecie się mocni w tematyce science-fiction, nie znacie się na kosmosie, nowoczesnej technologii, podróżach międzyplanetarnych i wojnach galaktycznych – nic się nie martwcie, ta wiedza zupełnie nie będzie wam potrzebna. Bo mimo, że akcja Złotej krwi rozgrywa się na Marsie, nie chodzi w niej o kosmos, ale o jednego człowieka – jego nadzieje, pragnienia, tęsknotę i obietnicę złożoną ukochanej żonie. Nie tego spodziewałam się po książce o Marsie, ale zupełnie nie znaczy to, że poczułam się rozczarowana.

 

    Darrow jest górnikiem. Pracuje i żyje głęboko pod powierzchnią Marsa, gdzie wraz z innymi wydobywa helium-3. Należy do pionierów – pierwszych osadników Czerwonej Planety, którzy przybyli nad nią kilka wieków temu i cały czas pracują nad przystosowaniem jej do życia dla uciekających z umierającej Ziemi ludzi. Wszyscy górnicy to Czerwoni, którymi rządzą Złoci. Oni rozdzielają nagrody z Ziemi – jedzenie, ubranie, leki. Oni stanowią prawo i oni za jego złamanie karzą śmiercią. Darrow stracił ojca, kiedy był dzieckiem, i sam nie ma zamiaru ryzykować trafieniem na szubienicę. Nie uważa by cokolwiek było warte takiego poświęcenia. Inaczej myśli jego żona, Eo. Jej postawa doprowadza do serii wydarzeń, przez które Darrow poznaje największe kłamstwo Złotych, a następnie staje się rebeliantem, który ma odwrócić cały porządek i uwolnić wszystkich Czerwonych.

 

    Książkę można podzielić na dwie tematyczne części. Pierwsza dotyczy życia Darrowa w kopalni, jego „przebudzenia” i poznania całej prawdy dotyczącej życia na Marsie, a także przemiany w tego, który ma zniszczyć Złotych od środka. Tu jest bardziej „kosmicznie”. Jest trochę historii planetarnej, mnóstwo technologii przyszłości. Tutaj też czytelnik zapoznaje się z całym systemem Elity, Kolorami i wzajemnymi zależnościami. Część druga rozpoczyna się, kiedy Darrow trafia do szkoły i zaczyna przygotowywać się do zdobycia jak najwyższych stanowisk w świecie Złotych. Nie myślcie jednak, że w tym momencie zaczyna się ckliwa historyjka rodem z młodzieżówek. Szkoła okazuje się czymś całkiem innym, czego moglibyście się spodziewać, a rywalizacja o tytuł prymusa zamienia się w prawdziwą wojnę – dosłownie.

    W drugiej części akcja nie zatrzymuje się nawet na moment. Zawiązują się przyjaźnie, sojusze, przyjaciele się zdradzają. Jest mnóstwo zwrotów akcji, zaskakujących momentów, ani przez chwilę nie jest nudno. A najlepsze jest to, że zachowanie bohaterów jest tak naturalne, że nikt nie może posądzić ich o sztuczność, nadmierną idealizację, brak realizmu. Nikt nie jest cały czas piękny, pachnący, nieomylny, lubiany. Uczniowie muszą robić rzeczy potworne i obrzydliwe, żeby udowodnić obserwującym ich postępy, że zasługują na przynależność do grona najlepszych.

 

    Pierwsza część odrobinę mi się dłużyła, za to drugą przeczytałam migiem. Każda z nich ma inny charakter i fanom science-fiction druga połowa książki raczej nie przypadnie do gustu. Kontynuacja serii zapowiada się bardziej kosmicznie (i politycznie), co z kolei mnie nie bardzo zachęca. Polecam jednak spróbować Złotej krwi i samemu się przekonać, czy historia wciągnie. Jest dopracowana, przemyślana i oryginalna. I w żadnym razie nie głupawa czy naiwna. Polecam.