[110] Alex Sand - Pan Strach

     W Panu Strachu Alex Sand pokazała, że w jej głowie potrafią się zrodzić naprawdę przerażające scenariusze. Jej bohaterowie zostali okrutnie przez nią potraktowani, a wszystko to dla rozrywki czytelnika. W tej historii nie ma miejsca na zabawę, nadzieję i odkrywanie, że życie składa się z drobnych przyjemności. Chyba, że jest się psychopatą, dla którego "drobne przyjemności" to torturowanie ludzi - tak, takie osoby uśmiechną się dzięki tej książce. Ja dałam się autorce kompletnie przerazić.

 

    Amelia to młoda kobieta, która świetnie radzi sobie w życiu jako singielka. Nie lubi prosić o pomoc ani być zależną od innych. Wie czego chce i potrafi postawić na swoim. Nigdy nie trwa w relacjach, które jej nie odpowiadają. Swoje dobro stawia zawsze na pierwszym miejscu. Prawda, że taka kobieta to wręcz idealny materiał do tego, by ją nienawidzić za własne porażki i lęki? Żeby zbagatelizować jej dobro i krótkim "sama jest temu winna, mogła taka nie być" zamienić człowieka w zabawkę? Pan strach to nie erotyk, nie znajdziecie więc tu "zabaw", których moglibyście Amelii pozazdrościć. Kobieta trafia w ręce oprawcy, który nie chce jej zabić, nie chce okupu, nie chce zemsty. Chce po prostu ją krzywdzić. Dlaczego? Na to pytanie bardzo długo nie było odpowiedzi.

 

 

      Amelia to postać, której nie zdążyłam ani polubić ani znielubić, zanim została ofiarą. Później mogłam jej już tylko współczuć. Jest to postać pierwszoplanowa, którą najlepiej poznajemy dzięki retrospekcjom. W relacji ofiara-oprawca jest na przegranej pozycji, zostaje złamana i zmuszona jest poddać się temu, co się wokół niej dzieje. Wtedy stery przejmuje ktoś inny. Chętnie zobaczyłabym ją w sytuacji, kiedy na całego obudzi się w niej siła i odwaga, i ostatecznie pokazuje co tak naprawdę potrafi. 

 

    W książce pojawia się kilku podejrzanych o porwanie Amelii mężczyzn. To odrzuceni kochankowie kobiety, każdy z nich teoretycznie mógł chować do niej urazę i pragnąć się na niej zemścić, każdy mógł mieć motyw. Kto w końcu okazał się porywaczem? Czytając, miałam ogromną nadzieję, że uda mi się rozwiązać zagadkę i faktycznie tak było. W pewnym momencie coś zaskoczyło i po jednej wskazówce (nie chcę tu pisać jakiej, bo to może za dużo zdradzić przed lekturą) wiedziałam już o co chodzi i kto jest Panem Strachem. 

 

    Akcja książki pędzi bardzo szybko. Z jednej strony mamy tortury Amelii, które osobom o słabszym żołądku mogą poważnie zaszkodzić, tak bardzo obrazowo zostały opisane, z drugiej prywatne śledztwo kogoś, komu naprawdę zależy na dobru kobiety i chce ją odnaleźć. Do końca nie ma pewności, czy zakończenie będzie szczęśliwe i to sprawia, że nie chce się książki odkładać, zanim nie doczyta się jej do końca. Rozwiązanie zagadki wbija w fotel. I w bardzo przykry sposób uświadamia, że tak naprawdę nie mamy pojęcia, jacy ludzie nas otaczają. Ludzki umysł to fenomenalna rzecz. Ale kiedy zaczyna się coś w nim psuć, zamienia swojego właściciela w potwora - dużo gorszego od dzikiego zwierza, bo potrafiącego się doskonale ukryć wśród reszty ludzi. Pan Strach to bardzo mocna historia, pełna brutalnych opisów tortur i znęcania się człowieka nad człowiekiem. Po przeczytaniu ich pozostał we mnie pewien niesmak i przeczucie, że pewne przedmioty już zawsze będą mi się kojarzyły z tym, do czego zostały użyte przez Pana Stracha. Mimo to zachowana została równowaga i oprócz tych opisów jest też dużo akcji - czasami nawet czarnego humoru - które choć na chwilę odwracają uwagę od tego, co dzieje się z główną bohaterką. Zdecydowanie polecam. Sprawdźcie, jak wy zniesiecie te opisy i czy uda wam się rozwikłać zagadkę zanim nie będzie za późno. 

Za możliwość przeczytania książki dziękuję Wydawnictwu WasPos i autorce - Alex Sand.

[109] Katarzyna Bonda - O włos

    O włos rozpoczyna nową serię z Jakubem Sobieskim. To postać, której trudno zaufać, że poradzi sobie z jakąkolwiek zagadką. Jakub ma mnóstwo własnych problemów: mieszkaniowych, zawodowych, finansowych oraz przede wszystkim - małżeńskich. Próbuje wyjść na prostą, chwilowo zajmując się niezbyt chlubnym zajęciem i bardzo dużo ryzykując. Dzięki temu poznaje Beatę, dziewczynę mającą nadzieję rozwiązać zagadkę Kosiarza z Kabat. Przez nią też zostaje uwikłany w śledztwo, ale w sposób, na jaki nigdy sam by się nie zdecydował. 

    W stolicy zaczynają ginąć prostytutki, a wszystkie one powiązane są z działalnością agencji prowadzonej przez matkę Beaty. Dziewczyna znika, a Jakub Sobieski, wbrew sobie, zostaje praktycznie zmuszony do szukania jej. Towarzyszy mu przyrodnia siostra Beaty, aspirant Ada Kowalczyk. Kobieta jest ambitna i inteligentna, choć brak jej jeszcze doświadczenia. Tymczasem pojawiają się kolejne ofiary, na jak wychodzą kolejne sekrety i powiązania, rośnie też grono podejrzanych. Jakub i Ada odwalają kawał porządnej roboty, ustalając przebieg wydarzeń i typując kolejne osoby, mające związek z wydarzeniami.

    Intryga w O włos jest niezwykle skomplikowana. Wielu zaangażowanych w śledztwo ma swoje własne tajemnice, które za wszelką cenę próbują ukryć. Momentami ma się wrażenie, że Jakub Sobieski nie zrobi ani kroku dalej, jeśli ktoś nie zacznie mówić. Ich opór bardzo utrudniał mi rozwikłanie zagadki, ale tuż przed końcem wszystko zrozumiałam i ułożyłam sobie w głowie. Podobało mi się, że tajemnicze morderstwa powiązane były z wydarzeniami z przeszłości. Szukanie odpowiedzi w dalekiej przeszłości zawsze mi się w książkach podoba. I chyba te sceny najbardziej przybliżyły mnie do rozwiązania.

    W porównaniu z inną książką Katarzyny Bondy, którą niedawno czytałam, O włos czytało mi się dużo lepiej. Intryga była mocno skomplikowana ale łatwiej mi się za nią nadążało i stopniowo rozplątywało tę pajęczynę, by w końcu dojść do pająka w środku. Historia była pełna paskudnych momentów, i to nie tylko tych bezpośrednio powiązanych z morderstwami. Katarzyna Bonda przedstawiła świat współczesnej polskiej prostytucji, i to był naprawdę obrzydliwy świat, gdzie okrucieństwo jest chlebem powszednim. W historię łatwo jest się wciągnąć, trzeba jednak mocno się skupiać i uważnie rejestrować wszystkie wskazówki. Tropów i pozornie nieistotnych informacji jest mnóstwo, i jeśli zależy nam na samodzielnym rozwiązaniu zagadki Kosiarza z Kabat, lepiej nie pozwolić żadnej umknąć. 

    O włos to pierwszy tom nowej serii. Główny bohater to postać ciekawa. Absolutnie nie kryształowa, ale też nie klasyczny bad boy. Dla mnie to ktoś młody, naiwny, skrzywdzony przez tych, którym ufał, i bardzo, ale to bardzo mocno pogubiony w życiu. Absolutnie nie jest typem, który raz skrzywdzony zamyka się w swojej skorupie i którego serce twardnieje. Wręcz przeciwnie, Jakub z dziwnym uporem dalej wierzy, ufa i pozwala się krzywdzić. Dla mnie to pewna nowość, bo nie taki bohater kojarzy mi się z kryminałami. Duet Jakub i Ada ma spory potencjał i mam nadzieję, że rezolutna aspirant Kowalczyk pojawi się w kolejnych tomach. Jeśli nie znacie jeszcze książek autorki, polecam zacząć od O włos. To historia skomplikowana i wciągająca, można jednak rozwiązać zagadkę samemu, a to zawsze jest bardzo satysfakcjonujące. 

 

Za egzemplarz do recenzji dziękuję Wydawnictwu Muza.